W cyklu krótkich esejów i pamfletów oraz w traktacie o ekonomii politycznej Bastiat nauczał, w opozycji do Rousseau, że w świecie społecznym panuje naturalny harmonijny porządek, który wyłania się z wolnej wymiany usług pomiędzy ludźmi, mającej na celu zaspokajanie nieograniczonych potrzeb za pomocą ograniczonych zasobów. Skutkiem tego jest równomierny wzrost materialnego dobrobytu wszystkich ludzi. Bastiat pisał, że ingerencja w tę wolność oraz wynikające z niej własność i konkurencja, sprawia, iż ludzie stają się zarówno biedniejsi, jak i uciśnieni. Dzieje się tak, ponieważ ingerencja uniemożliwia jednostkom twórcze działanie, którego inaczej by się one nie podjęły. Owocem powstrzymanej w ten sposób kreatywności jest "to, czego nie widać" w każdym akcie interwencji.
Claude Frédéric Bastiat urodził się w mieście portowym Bayonne w południowo-zachodniej Francji. Osierocony w wieku 9 lat, wszedł w dorosłość podczas wojen napoleońskich, którym towarzyszyła obszerna rządowa interwencja w sprawy ekonomiczne. Jako młody człowiek, wybrał studiowanie ekonomii zamiast biznesu lub rolnictwa. Wielojęzyczny Bastiat pochłaniał prace politycznych ekonomistów z całej Europy, zaś największe wrażenie wywarli na nim Say, Adam Smith, Destutt de Tracy i Charles Comte. W 1844 roku Bastiat rozpoczął swą krótką karierę pisarską, inspirowaną działalnością Richarda Cobdena (który stał się jego bliskim przyjacielem) oraz angielskiej Ligii Przeciw Ustawom Zbożowym (Anti-Corn Law League) mającą na celu wprowadzenie wolnego handlu. Bastiat po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę za sprawą artykułu: "Wpływ francuskich i angielskich taryf celnych na przyszłość dwojga ludów" ("The Influence of French and English Tariffs on the Future of the Two Peoples"), który opublikowany został w "Journal des Économistes". Tak oto popłynęły strumieniem eseje i pamflety Bastiata zręcznie obalające błędy ekonomiczne jego czasów. Dwie serie tych esejów zostały zebrane i opracowane pod wspólnym tytułem Sofizmaty ekonomiczne (Economic Sophisms) (1845). Dzieło to stało się bestsellerem, który ukazał się w wielu wydaniach i został przetłumaczony na kilka języków. W 1850 roku, kiedy życie Bastiata zbliżało się ku końcowi, autor opublikował Prawo (The Law), dzieło będące wymownym atakiem na filozofię polityczną i filozofię prawa, oraz Harmonie ekonomiczne (Economic Harmonies), traktat o ekonomii politycznej. Inne prace, włącznie z Cobden i Liga (Cobden and the League) (1845) i Kapitał i zysk z kapitału (Capital and Rent) (opublikowana pośmiertnie w 1873 r.), nie zostały przetłumaczone.
